3 powody, dla których musisz przeczytać „Secret Path” Gorda Downie i Jeffa Lemire’a
w ostatnią niedzielę 50. rocznicę śmierci dwunastoletniej Chanie Wenjacka. Znaleziono martwe narażenie obok odcinka opuszczonych torów kolejowych w północnym Ontario, Chanie próbowała przejść 400 mil do domu w mroźnym deszczu w tylko cienkim bawełnianym wiatrem. Chanie nawet nie wiedziała, która droga była naprawdę domem. Wiedział tylko, że chce tam wrócić.
Większość Kanadyjczyków dowiedziała się o Chanie dopiero kilka tygodni temu, kiedy tragicznie modny frontman Gord Downie i uznany przez kanadyjski deweloper komiksów, Jeff Lemire, ogłosili Secret Path. Projekt, składający się z 10-utworowego albumu, filmu animowanego i w pełni pomalowanej powieści graficznej, rzuca bardzo potrzebne reflektor na temat nadużyć systemowych, które miały miejsce w systemie szkolnym mieszkaniowym i nie tylko.
Według krótkiego artykułu kanadyjskiego autora Josepha Boydena, Kanada Komisja Prawdy i Pojednania obawia się liczby niezliczonych dla dzieci podczas 120-letniego egzystencji w szkole mieszkaniowej „może wynosić nawet 30 000”. To obsceniczna liczba.
Jeśli to nie jest wystarczający powód, aby przeczytać Secret Path autorstwa Gorda Downie i Jeffa Lemire’a, oto jeszcze trzy…
#1 Historia Chanie Wenjacka musi zostać usłyszana
Historia Chanie zajęła 30 lat, aby zdobyć większą publiczność. W 1967 roku dziennikarz magazynu Macleana, Ian Adams, przebił smutną historię „Lonely Death” Chanie i przez krótki czas przyniósł jego historię większej publiczności. Oczywiście uwaga nie trwałaby. Temat był zbyt kontrowersyjny, aby rząd tego dnia zrobił znacznie więcej niż zamiatanie ustaleń formalnego dochodzenia pod dywanem.
Nawet ogół społeczeństwa – w erze znanej z aktywizmu społecznego – pozwól historii Chanie z powrotem w zapomnienie. Nikt nie potrzebował winy martwego rodzimego dzieciaka umierającego samotnie obok śladów ich sumienia. Musisz zrozumieć, to kraj, który zamknął tylko ostatnią szkołę mieszkalną 20 lat temu. To cholernie haniebne. I dzięki naszej ignorancji, umyślnej lub w inny sposób wszyscy dzielimy w niej rolę.
Dlatego konieczne jest, aby historia Chanie była wysłuchana. Były już tysiące historii, które były zbyt długo ignorowane. Podczas rozmowy, w spustoszonych postkolonialnych kulturach rdzennych kultur na całym świecie, jest milion więcej miliona. To nie jest tylko kanadyjski problem. To problem ludzi.
#2 Lyryczna poezja Downie
Być może słyszałeś, jak nazywał go nieoficjalnym laureatem poety Kanady w ostatnich miesiącach ze względu na jego wysoce nagłośnioną bitwę z końcowym rakiem mózgu, ale to prawda, że Gord Dowie na długo przed zerwaniem Word of Disease na początku tego roku. Jako autor tekstów i frontman tragicznie bioder, Dowie pisze o Kanadzie i Kanadyjczykom od dziesięcioleci.
Downie nigdy nie był patriotą w konwencjonalnym tego słowa znaczeniu. Jego piosenki nie są patriotyczne, z wyjątkiem najbardziej stycznego sposobu. Zamiast tego przypomina naszą historię z obliczonym cynizmem i przemyślaną refleksją, rzucając nam wyzwanie, aby zobaczyć nasze przeszłość całkowicie wolne od narzuconych roletom wygody.
Piosenki napisane dla albumu Secret Path rzucają nam wyzwanie jeszcze bardziej, rezonując na intensywnie emocjonalnym poziomie, gdy Downie kieruje pustkę i rozpacz podróży Chanie. Buduje każdą piosenkę wokół niewygodnych obrazów wyciągniętych z tragicznych faktów śmierci Chanie: słoik siedmiu meczów, cienki, niebieski wiatrówek, mapa kolejowa, której nie mógł nawet przeczytać, „tajna ścieżka” wielu uczniów, którzy uciekają Szkoła, w której Chanie została…
#3 Prześladujące obrazy Lemire
Jako jeden z najbardziej szanowanych twórców pracujących dziś w komiksach, nie było zaskoczeniem, gdy ogłoszono, że Dowie zwerbował kreskówka z siedzibą w Toronto, Jeffa Lemire’a do przełożenia Secret Path na dziesięciokrotną powieść graficzną. Konieczne było Downie, że istnieje wizualna reprezentacja projektu, coś namacalnego, co publiczność mogła trzymać w ich rękach.
Wykorzystując duże, kwadratowe wymiary książki, Lemire tworzy elegancko łatwą opowieść z tekstów Downie, wykorzystując ogromne panele wielkości strony i odważne obrazy, aby zagwarantować emocjonalne uderzenia historii Chanie, boleśnie, boleśnie w czytelniku. Mroczne mycie atramentu i panoramiczne widoki na majestatyczne i przeczytające laski z północnego Ontario, przywołują przenikliwą atmosferę desperacji i rozpaczy.
Czytelnik odczuwa mroźny deszcz, który przesuwa się przez cienki, bawełniany wiatrak Chanie; widzi objawy napędzane głodem, czając się pod cieniami drzew; odczuwa ciężar milę na milę nieprzerwanego północnego krzaka, który na nimi przyciska.
Grafika Lemire’a w tajemnicy to jedne z najlepszych z jego zawodu i wiem, jak to powinno brzmieć, biorąc pod uwagę temat. Jest to jeden z tych wyrzuconych komentarzy recenzentów cały czas wycofuje się z naszych tyłków, aw moim przypadku, jako znaczny wzmacniacz Lemire, jest dwukrotnie rozmnażany. Stronnicze lub nie, tajna ścieżka tonull